خاموش کردن رایانه در یک زمان خاص می‌تواند به دلایل مختلفی مانند صرفه جویی در مصرف انرژی، برنامه ریزی به روز رسانی یا پشتیبان گیری، یا صرفاً اطمینان از اینکه رایانه شما بی جهت کار نمی کند، مفید باشد. خوشبختانه، چندین روش برای خاموش کردن خودکار رایانه شما در یک زمان مشخص وجود دارد.

مرحله 1: بهره‌گیری از زمانبندی کار داخلی (ویندوز)

یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای برنامه‌ریزی خاموش شدن خودکار در رایانه ویندوز، بهره‌گیری از ویژگی داخلی Task Scheduler است. در اینجا نحوه انجام آن آمده است:

1. با تایپ کردن “Task Scheduler” در نوار جستجوی Windows و انتخاب برنامه مربوطه، Task Scheduler را باز کنید.
2. روی “ایجاد کار اصلی” در نوار کناری سمت راست کلیک کنید.
3. یک نام و شرح برای کار خود ارائه دهید، سپس روی «بعدی» کلیک کنید.
4. نوع ماشه را بسته به اولویت خود به‌عنوان «روزانه» یا «هفتگی» انتخاب کنید و روی «بعدی» کلیک کنید.
5. تاریخ و زمان شروع مورد نظر را برای کار تنظیم کنید و روی “بعدی” کلیک کنید.
6. “شروع یک برنامه” را به عنوان عمل انتخاب کنید و روی “بعدی” کلیک کنید.
7. تنظیمات کار خود را مرور کنید و برای تکمیل فرآیند روی “پایان” کلیک کنید.

مرحله 2: بهره‌گیری از نرم افزار شخص ثالث (Windows)

اگر رابط کاربرپسندتری را ترجیح می دهید یا به ویژگی های اضافی نیاز دارید، گزینه های نرم افزاری شخص ثالث برای برنامه ریزی خاموش شدن خودکار در رایانه های ویندوزی در دسترس هستند. برخی از انتخاب های محبوب عبارتند از:

• تایمر خاموش کردن: این نرم افزار به شما امکان می دهد چندین برنامه را برای خاموش شدن خودکار تنظیم کنید و ویژگی های اضافی مانند حالت خواب زمستانی و خواب را ارائه می دهد.
• خاموش خودکار عاقلانه: با رابط کاربری ساده و شهودی، Wise Auto Shutdown شما را قادر می‌سازد تا خاموش شدن خودکار، راه‌اندازی مجدد، خروج از سیستم و خواب زمستانی را برنامه‌ریزی کنید.



• PC Sleep: علاوه بر زمان‌بندی خاموش شدن، PC Sleep گزینه‌هایی برای برنامه‌ریزی رویدادهای خواب، خواب زمستانی و بیداری ارائه می‌دهد.

برای بهره‌گیری از نرم افزارهای شخص ثالث، این مراحل کلی را دنبال کنید:

1. نرم افزار مورد نظر را از یک منبع قابل اعتماد دانلود و نصب کنید.
2. نرم افزار را راه اندازی کنید و به بخش خاموش کردن یا زمان بندی بروید.
3. زمان و تنظیمات مورد نظر را برای خاموش شدن خودکار پیکربندی کنید.
4. تنظیمات را ذخیره یا اعمال کنید تا خاموشی برنامه ریزی شده فعال شود.

مرحله 3: بهره‌گیری از دستورات ترمینال (Mac)

در رایانه های مک، می‌توانید از دستورات ترمینال برای برنامه ریزی خاموش شدن خودکار استفاده کنید. این مراحل را دنبال کنید:

1. برنامه ترمینال را در مک خود باز کنید. می‌توانید آن را در پوشه Utilities در پوشه Applications یا با جستجوی “Terminal” با بهره‌گیری از Spotlight پیدا کنید.
2. Enter را فشار دهید و پس از درخواست رمز عبور سرپرست خود را وارد کنید.
3. سیستم یک پیام هشدار نمایش می دهد که نشان می دهد کامپیوتر پس از تاخیر مشخص شده خاموش می شود.

مرحله 4: بهره‌گیری از تنظیمات برگزیده صرفه جویی انرژی (Mac)

روش دیگر برای برنامه‌ریزی خاموش شدن خودکار در مک، بهره‌گیری از تنظیمات برگزیده Energy Saver است. در اینجا نحوه انجام آن آمده است:

1. تنظیمات برگزیده سیستم را با کلیک کردن بر روی منوی Apple در گوشه سمت چپ بالای صفحه و انتخاب “System Preferences” باز کنید.
2. روی “صرفه جویی در انرژی” در پنجره تنظیمات برگزیده سیستم کلیک کنید.
3. به برگه “زمانبندی” بروید.
4. کادر کنار «شروع یا بیدار شدن» را علامت بزنید و «خواب» را از منوی کشویی انتخاب کنید.
5. زمان مورد نظر را برای شروع حالت خواب با بهره‌گیری از گزینه های ارائه شده تنظیم کنید.
6. برای ذخیره تنظیمات روی “OK” کلیک کنید.

مرحله 5: بهره‌گیری از Cron Jobs (Linux)

کاربران لینوکس میتوانند از cron job برای برنامه ریزی خاموش شدن خودکار استفاده کنند. این مراحل را دنبال کنید:

1. یک پنجره ترمینال در توزیع لینوکس خود باز کنید.
2. اگر از شما خواسته شد، ویرایشگر متن دلخواه خود را انتخاب کنید.
3. فایل crontab را ذخیره کرده و از آن خارج شوید.

مرحله ۶: بهره‌گیری از برنامه‌های رابط کاربری گرافیکی (لینوکس)

برای کاربران لینوکس که یک رابط کاربری گرافیکی (GUI) را ترجیح می دهند، برنامه هایی در دسترس هستند که فرآیند زمان بندی خاموش شدن خودکار را ساده می کنند. برخی از گزینه های محبوب عبارتند از:

• برنامه گنوم: یک برنامه زمانبندی کار قدرتمند برای محیط های دسکتاپ گنوم، که به شما امکان می دهد کارهای مختلف سیستم، از جمله خاموش شدن خودکار را برنامه ریزی کنید.
• KAlarm: KAlarm اساساً به عنوان یک برنامه هشدار طراحی شده است، از سوی دیگر توانایی زمان‌بندی دستورات سیستم، مانند خاموش کردن یا راه‌اندازی مجدد را فراهم می‌کند.

برای بهره‌گیری از برنامه های رابط کاربری گرافیکی، این مراحل کلی را دنبال کنید:

1. برنامه مورد نظر را با بهره‌گیری از مدیر بسته یا مرکز نرم افزار خود نصب کنید.
2. برنامه را از منوی برنامه‌ها یا راه‌انداز خود راه‌اندازی کنید.
3. به بخش زمان‌بندی یا کار در برنامه بروید.
4. زمان و تنظیمات مورد نظر را برای خاموش شدن خودکار پیکربندی کنید.
5. تنظیمات را ذخیره یا اعمال کنید تا خاموشی برنامه ریزی شده فعال شود.

مرحله ۷: بهره‌گیری از برنامه‌های موبایل

اگر می‌خواهید خاموش شدن خودکار را از راه دور یا از طریق دستگاه تلفن همراه خود برنامه‌ریزی کنید، برنامه‌هایی در دسترس هستند که به شما امکان می‌دهند وضعیت برق رایانه خود را از راه دور کنترل کنید. این برنامه ها معمولاً نیاز دارند که رایانه و دستگاه تلفن همراه شما به یک شبکه متصل باشند. برخی از برنامه های محبوب برای این منظور عبارتند از:

• کنترل از راه دور یکپارچه: طیف گسترده ای از عملکردهای کنترل از راه دور، از جمله توانایی خاموش کردن یا راه اندازی مجدد رایانه از راه دور را ارائه می دهد.
• TeamViewer: TeamViewer عمدتاً به دلیل قابلیت‌های دسکتاپ از راه دور شناخته شده است، از سوی دیگر گزینه‌های کنترل برق را برای خاموش کردن از راه دور ارائه می‌کند.

برای بهره‌گیری از برنامه های تلفن همراه برای خاموش شدن خودکار، این مراحل کلی را دنبال کنید:

1. برنامه را از فروشگاه برنامه مربوطه بر روی دستگاه تلفن همراه خود نصب کنید.
2. نرم افزار یا عامل مربوطه را بر روی رایانه خود نصب کنید.
3. مطمئن شوید که هر دو دستگاه به یک شبکه متصل هستند.
4. برنامه را در دستگاه تلفن همراه خود راه اندازی کنید و به رایانه خود متصل شوید.
5. به بخش کنترل قدرت در برنامه بروید.
6. عمل مورد نظر مانند خاموش کردن یا راه اندازی مجدد را انتخاب کنید و تأیید کنید.

مرحله 8: بهره‌گیری از دوشاخه های هوشمند یا نوارهای برق

دوشاخه‌های هوشمند یا دوشاخه‌های برق مجهز به قابلیت زمان‌بندی نیز می‌توانند برای خاموش کردن خودکار رایانه شما در زمان مشخصی استفاده شوند. این دستگاه ها به شما امکان می دهند منبع تغذیه را از راه دور کنترل کنید یا چرخه های روشن/خاموش برق را برنامه ریزی کنید. این مراحل را دنبال کنید:

1. یک دوشاخه هوشمند یا دوشاخه برقی بخرید که از ویژگی‌های زمان‌بندی پشتیبانی می‌کند.
2. کابل برق رایانه خود را به دوشاخه هوشمند یا دوشاخه برق وصل کنید.
3. دستورالعمل‌های سازنده را برای راه‌اندازی و پیکربندی ویژگی زمان‌بندی دنبال کنید.
4. زمان مورد نظر را برای خاموش شدن با بهره‌گیری از گزینه های ارائه شده تنظیم کنید.

مرحله 9: بهره‌گیری از تنظیمات BIOS/UEFI

در برخی موارد، می‌توانید از تنظیمات BIOS (سیستم ورودی/خروجی اولیه) یا UEFI (رابط میان‌افزار توسعه‌پذیر یکپارچه) رایانه خود برای برنامه‌ریزی خاموش شدن خودکار استفاده کنید. با این حال، این روش ممکن است بسته به سازنده رایانه شما و نسخه BIOS/UEFI متفاوت باشد. در اینجا چند مرحله کلی وجود دارد:

1. کامپیوتر خود را مجددا راه اندازی کنید و با فشار دادن کلید تعیین شده در حین بوت (مثلا Del، F2، Esc) وارد تنظیمات BIOS/UEFI شوید.
2. به بخش Power یا Advanced settings بروید.
3. به دنبال گزینه های مربوط به مدیریت برق یا خاموش شدن خودکار باشید.
4. ویژگی زمان‌بندی مورد نظر را فعال کنید و زمان خاموش شدن را تنظیم کنید.
5. ذخیره و از تنظیمات BIOS/UEFI خارج شوید.

با این نه مرحله، اکنون می‌توانید برنامه ریزی کنید که کامپیوتر خود به طور خودکار در یک زمان مشخص خاموش شود، صرف نظر از اینکه از ویندوز، مک یا لینوکس استفاده می کنید. این را هم توجه کنید که، برنامه های موبایل و دوشاخه های هوشمند روش های جایگزینی را برای کنترل از راه دور و اتوماسیون ارائه می دهند.

منابع : 

1. پشتیبانی مایکروسافت: وب‌سایت پشتیبانی رسمی مایکروسافت اطلاعات دقیقی در مورد بهره‌گیری از ویژگی Task Scheduler در ویندوز برای برنامه‌ریزی خاموش شدن خودکار ارائه می‌دهد.
2. پشتیبانی اپل: وب‌سایت پشتیبانی رسمی اپل دستورالعمل‌هایی را درباره بهره‌گیری از تنظیمات برگزیده صرفه‌جویی انرژی در رایانه‌های Mac برای برنامه‌ریزی خاموش شدن خودکار ارائه می‌دهد.
3. اسناد اوبونتو: مستندات اوبونتو راهنماها و آموزش های جامعی را برای کاربران لینوکس ارائه می دهد، از جمله دستورالعمل هایی در مورد زمان بندی خاموش شدن خودکار با بهره‌گیری از cron job و برنامه های رابط کاربری گرافیکی.

اگر علاقه مند به آزمایش پیرسینگ صورت هستید اما نمی خواهید متعهد به تغییر دائمی باشید، جعل کردن پیرسینگ صورت می‌تواند یک جایگزین سرگرم کننده و موقت باشد. روش‌ها و تکنیک‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانید از آنها برای رسیدن به ظاهر پیرسینگ صورت بدون سوراخ شدن استفاده کنید.

مرحله 1: نوع سوراخ کردن مصنوعی خود را انتخاب کنید

اولین قدم برای ساختن پیرسینگ صورت، تصمیم گیری در مورد نوع پیرسینگی است که می خواهید تقلید کنید. چندین گزینه محبوب وجود دارد، از جمله پیرسینگ بینی، پیرسینگ لب، پیرسینگ ابرو و سوراخ کردن گونه. هر نوع نیاز به تکنیک های متفاوتی برای ساختن سوراخ دارد.

مرحله ۲: لوازم مورد نیاز را جمع آوری کنید

پس از تصمیم گیری در مورد نوع سوراخکاری مصنوعی که می خواهید ایجاد کنید، لوازم مورد نیاز را جمع آوری کنید. در اینجا برخی از موارد رایجی که ممکن است نیاز داشته باشید آورده شده است:

1. چسب: به چسبی نیاز دارید که برای استفاده روی پوست بی خطر باشد. نوار پزشکی یا چسب بدن که به طور خاص برای هنر موقت بدن طراحی شده اند گزینه های خوبی هستند.
2. جواهرات: به دنبال جواهراتی باشید که شبیه به سبک سوراخکاری است که می خواهید جعل کنید. این می‌تواند شامل حلقه های بینی تقلبی، حلقه های لب، حلقه های ابرو یا گل میخ های گونه باشد.
3. آرایش: بسته به نوع سوراخ کردن مصنوعی، ممکن است برای تقویت این توهم به محصولات آرایشی مانند خط چشم یا رژ لب نیاز داشته باشید.
4. موچین: موچین می‌تواند برای قرار دادن و تنظیم جواهرات مصنوعی مفید باشد.
5. سواب‌های پنبه‌ای: از این سواب‌ها می‌توان برای چسباندن یا تمیز کردن آرایش اضافی استفاده کرد.

مرحله 3: پوست خود را آماده کنید

قبل از بهره‌گیری از پیرسینگ مصنوعی، مهم است که پوست خود را به درستی آماده کنید. این مراحل را دنبال کنید:

1. پوست خود را تمیز کنید: از یک پاک کننده ملایم برای تمیز کردن ناحیه ای که در آن سوراخ مصنوعی استفاده می کنید استفاده کنید. این کار باعث می شود چسب به درستی بچسبد.
2. ناحیه را خشک کنید: پوست را با یک حوله یا دستمال تمیز خشک کنید. مطمئن شوید که هیچ رطوبتی روی پوست باقی نمانده است.
3. پرایمر بزنید: اگر از آرایش برای تقویت توهم استفاده می‌کنید، یک پرایمر بزنید تا آرایش بهتر بچسبد و ماندگاری بیشتری داشته باشد.

مرحله 4: سوراخ کردن مصنوعی را اعمال کنید

اکنون نوبت به اعمال سوراخ مصنوعی است. این دستورالعمل ها را دنبال کنید:

1. جواهرات را در جای خود قرار دهید: از موچین برای قرار دادن جواهرات مصنوعی روی پوست خود در محل مورد نظر استفاده کنید. ملایم باشید و وقت خود را صرف کنید تا آن را دقیقاً به جایی که می خواهید برسید.
2. با چسب محکم کنید: مقدار کمی چسب را به پشت زیورآلات بمالید و آن را محکم روی پوست خود فشار دهید. مطمئن شوید که ایمن است اما خیلی محکم یا ناراحت کننده نیست.
3. تقویت با آرایش (اختیاری): در صورت تمایل، از آرایش برای تقویت توهم سوراخ کردن مصنوعی استفاده کنید. مثلا می‌توانید از خط چشم برای کشیدن خطی از حلقه بینی تقلبی به سوراخ بینی یا رژ لب خود استفاده کنید تا ظاهر حلقه لب را ایجاد کنید.

نکاتی برای جعل کردن پیرسینگ صورت

در اینجا 23 نکته برای کمک به شما برای رسیدن به یک پیرسینگ مصنوعی صورت متقاعد کننده آورده شده است:

1. برای چسبندگی بهتر با پوست تمیز شروع کنید.
2. انواع مختلف جواهرات مصنوعی را آزمایش کنید تا آنچه را که به نظر شما بهتر است پیدا کنید.
3. بهره‌گیری از جواهرات مغناطیسی را برای استفاده و حذف آسان در نظر بگیرید.
4. اگر پوست حساسی دارید از چسب ضد حساسیت استفاده کنید.
5. هنگام بهره‌گیری از سوراخکاری مصنوعی و بهره‌گیری از آن، بهداشت را رعایت کنید.
6. از دست زدن یا مالش بیش از حد سوراخ مصنوعی برای جلوگیری از شل شدن آن خودداری کنید.
7. قبل از خواب یا دوش گرفتن سوراخ مصنوعی را بردارید تا طول عمر آن را افزایش دهید.
8. یک لایه نازک از وازلین را در اطراف ناحیه بمالید تا از پوست خود در برابر باقی مانده چسب محافظت کنید.
9. از یک آینه استفاده کنید یا برای اطمینان از قرار دادن دقیق کمک بخواهید.
10. برای جلوگیری از ناراحتی، مراقب وزن جواهرات مصنوعی باشید.
11. برای داشتن ظاهری همه کاره تر، از رنگ ها یا سبک های مختلف جواهرات مصنوعی استفاده کنید.
12. تکنیک های مختلف آرایش را برای واقعی تر جلوه دادن پیرسینگ مصنوعی آزمایش کنید.
13. از زدن سوراخ مصنوعی روی پوست شکسته یا تحریک شده خودداری کنید.
14. سوراخ مصنوعی را با کندن آن از یک طرف به آرامی بردارید.
15. بعد از برداشتن سوراخ مصنوعی، ناحیه را تمیز کنید تا باقیمانده چسب از بین برود.
16. جواهرات مصنوعی خود را در مکانی تمیز و خشک نگهداری کنید تا کیفیت آن حفظ شود.
17. از قرار دادن سوراخ مصنوعی در معرض گرما یا رطوبت بیش از حد خودداری کنید، زیرا می‌تواند بر خواص چسبندگی آن تأثیر بگذارد.
18. بین بهره‌گیری از پیرسینگ مصنوعی استراحت کنید تا به پوست شما اجازه تنفس بدهد.
19. اسکله مصنوعی خود را سفارشی کنیدبا افزودن تزیینات اضافی، مانند مهره‌ها یا طلسم‌ها.
20. با اندازه‌های مختلف جواهرات مصنوعی آزمایش کنید تا ببینید چه چیزی با ویژگی‌های صورت شما مطابقت دارد.
21. بهره‌گیری از برچسب های خالکوبی موقت را به عنوان جایگزینی برای سوراخ کردن مصنوعی مبتنی بر چسب در نظر بگیرید.
22. از سوراخ‌های واقعی الهام بگیرید و محل قرارگیری آنها را تکرار کنید تا ظاهری معتبرتر داشته باشید.
23. از پیرسینگ های مصنوعی خود لذت ببرید و خلاق باشید!

منابع : 

1. Healthline - Healthline منبع معتبری است که اطلاعات بهداشتی مبتنی بر شواهد، از جمله مقالاتی در مورد تغییرات بدن و هنر موقت بدن ارائه می‌کند.
2. کلینیک مایو - کلینیک مایو یک سازمان پزشکی مشهور است که اطلاعات قابل اعتمادی را در مورد موضوعات مختلف بهداشتی، از جمله اصلاحات بدن و اقدامات احتیاطی ایمنی ارائه می‌دهد.
3. WebMD - WebMD یک منبع قابل اعتماد برای اطلاعات پزشکی است که مقالات و منابعی را در مورد تغییرات بدن و هنر موقت بدن ارائه می دهد.

در حالی که جعل کردن پیرسینگ صورت می‌تواند روشی سرگرم‌کننده برای آزمایش ظاهرهای مختلف باشد، مهم است که ایمنی را در اولویت قرار دهید و در هنگام اعمال و برداشتن پیرسینگ مصنوعی، اقدامات بهداشتی مناسب را رعایت کنید.

مرحله 1: دلایل را درک کنید اولین گام برای مقابله با نارضایتی والدین همسرتان از شما این است که سعی کنید دلایل پشت احساسات آنها را درک کنید. این می‌تواند به دلیل سوء تفاهم ها، ارزش ها یا انتظارات متفاوت، تفاوت های فرهنگی یا تجربیات گذشته باشد. با به دست آوردن بینش نسبت به دیدگاه آنها، می‌توانید با همدلی به موقعیت نزدیک شوید و راه هایی برای پر کردن شکاف پیدا کنید.

مرحله 2: ارتباط آزاد ارتباط باز و با صداقت در هر رابطه ای بسیار مهم است. با شریک زندگی خود در مورد احساسات و نگرانی های والدینش صحبت کنید. شریک زندگی خود را تشویق کنید تا از طرف شما با والدین خود ارتباط برقرار کند و تمایل خود را برای رسیدگی مستقیم به هرگونه مشکل یا سوء تفاهم ابراز کنید.

مرحله 3: نگرش مثبت خود را حفظ کنید اگرچه ممکن است چالش برانگیز باشد، سعی کنید هنگام تعامل با والدین شریک زندگی خود، نگرش مثبت خود را حفظ کنید. به آنها احترام، مهربانی و درک نشان دهید. از حالت تدافعی یا درگیری بپرهیزید، زیرا ممکن است تنش را تشدید کند.

مرحله 4: خودتان باشید اصالت در مواجهه با موقعیت های دشوار کلیدی است. با خودتان صادق باشید و از تظاهر به کسی که نیستید فقط برای خشنود کردن والدین شریک زندگی تان بپرهیزید. ارتباطات واقعی بر اساس صداقت و صداقت ساخته می شوند.

مرحله 5: به دنبال زمینه مشترک باشید به دنبال علایق یا موضوعات مشترکی باشید که می‌تواند به ایجاد ارتباط با والدین شریک زندگی شما کمک کند. یافتن سرگرمی‌ها، فعالیت‌ها یا حتی بحث در مورد موضوعات خنثی می‌تواند به ایجاد فضای راحت‌تر و تقویت تفاهم کمک کند.

مرحله ۶: پیشنهاد کمک ارائه کمک یا کمک به والدین شریک زندگی‌تان می‌تواند راهی برای نشان دادن حسن نیت خود به آنها باشد. خواه کمک به کارهای خانه باشد، انجام کارها، یا کمک کردن در صورت نیاز، این حرکات می‌تواند به بهبود درک آنها از شما کمک کند.

مرحله 7: تعیین حد و مرز در حالی که تلاش برای برقراری ارتباط با والدین شریک زندگی خود بسیار مهم است، ایجاد مرزهای سالم نیز بسیار مهم است. به مرزهای خود احترام بگذارید و آنها را به وضوح بیان کنید. این تضمین می کند که احترام به خود و رفاه عاطفی خود را حفظ کنید.

مرحله 8: به دنبال حمایت باشید مقابله با عدم تایید والدین شریک زندگی خود می‌تواند از نظر احساسی چالش برانگیز باشد. از دوستان، خانواده یا درمانگری که می‌تواند راهنمایی کند و به شما در عبور از مشکلات کمک کند، کمک بگیرید.

مرحله 9: روی رابطه تمرکز کنید به یاد داشته باشید که رابطه شما با شریک زندگی تان باید تمرکز اصلی باشد. در حالی که پرداختن به مشکلات با والدین شریک زندگی‌تان ضروری است، پرورش و تقویت پیوند خود با همسرتان را در اولویت قرار دهید.

مرحله 10: مراقبت از خود را تمرین کنید مراقبت از خود در این زمان چالش برانگیز بسیار مهم است. در فعالیت هایی شرکت کنید که به شما شادی می دهند، روال های مراقبت از خود را تمرین کنید و اطراف خود را با مثبت اندیشی احاطه کنید. با اولویت دادن به رفاه خود، برای مدیریت سازنده موقعیت بهتر مجهز خواهید شد.

مرحله 11: به آن زمان بدهید تغییر نظر دیگران زمان می برد. صبور باشید و امکان بهبود تدریجی روابط خود را با والدین شریک زندگی خود فراهم کنید. ایجاد اعتماد و تفاهم مستلزم پشتکار و تلاش مداوم از سوی همه طرف های درگیر است.

مرحله ۱۲: در صورت نیاز به دنبال کمک حرفه‌ای باشید اگر با وجود تلاش‌های شما، وضعیت بهبود نیافت یا رسیدگی به آن به طور فزاینده‌ای دشوار شد، به دنبال کمک حرفه‌ای از یک درمانگر یا مشاور باشید. آنها میتوانند راهنمایی های ارزشمند و استراتژی های متناسب با شرایط خاص شما ارائه دهند.

19 نکته برای مقابله با زمانی که والدین شریک زندگی شما از شما بدشان می آید:

1. ارتباط باز با شریک زندگی خود را حفظ کنید
2. از درگیری یا مشاجره خودداری کنید
3. سعی کنید دیدگاه آنها را درک کنید
4. احترام و مهربانی نشان دهید
5. صبور باشید و به آن زمان بدهید
6. از شخصی نگرفتن دوست نداشتن آنها خودداری کنید
7. روی ایجاد یک رابطه مثبت تمرکز کنیدشریک شما
8. رابطه با والدین شریک زندگی خود را مجبور نکنید
9. در فعالیت هایی شرکت کنید که باعث شادی و کاهش استرس می شوند
10. از دوستان یا خانواده ای که وضعیت شما را درک می کنند، کمک بگیرید
11. در صورت نیاز به دنبال کمک حرفه ای باشید
12. در صورت لزوم، فرهنگ و ارزش‌های آنها را آموزش دهید
13. مرزها و احترام خود را حفظ کنید
14. زمینه مشترک و علایق مشترک پیدا کنید
15. از شایعات یا صحبت های منفی در مورد آنها بپرهیزید
16. روزنامه ای برای بیان احساسات و عواطف خود داشته باشید
17. همدلی و درک را نسبت به نگرانی های آنها تمرین کنید
18. برای ایجاد خاطرات مثبت نقاط عطف را با هم جشن بگیرید
19. روی رشد شخصی و بهبود خود تمرکز کنید

با پیروی از این مراحل و نکات، می‌توانید موقعیت چالش برانگیز ناشی از دوست نداشتن والدین شریک زندگی‌تان از شما را طی کنید و در عین حال رابطه سالمی با طرف مقابلتان حفظ کنید.

منابع : 

1. روانشناسی امروز - یک نشریه معتبر که بینش هایی را در مورد موضوعات مختلف روانشناسی، از جمله روابط و پویایی خانواده ارائه می دهد.
2. موسسه گاتمن - سازمانی که توسط Dr. جان و جولی گاتمن، متخصصان مشهور زوج درمانی، منابع تحقیقاتی را برای روابط سالم ارائه می دهند.
3. Verywell Mind - یک منبع آنلاین قابل اعتماد که اطلاعات مبتنی بر شواهد را در مورد سلامت روان، روابط و رشد شخصی ارائه می‌کند.

اطلاعات ارائه شده در این راهنمای جامع فقط برای اهداف اطلاعاتی است و نباید جایگزین توصیه های حرفه ای شود.

1. قدردانی خود را ابراز کنید: زمانی را برای تشکر صمیمانه از شخص به خاطر اعمال یا خصوصیاتی که از آنها قدردانی می کنید اختصاص دهید. در ابراز قدردانی خود دقیق و صادق باشید.
2. یک یادداشت صمیمانه بنویسید: یک یادداشت دست نویس می‌تواند راهی قدرتمند برای نشان دادن قدردانی باشد. وقت بگذارید و پیامی متفکرانه بنویسید و قدردانی و تحسین خود را برای آن شخص بیان کنید.
3. زمان با کیفیت را با هم بگذرانید: برای فعالیت یا گردشی برنامه ریزی کنید که فرد از آن لذت می برد. گذراندن زمان با کیفیت با هم نشان می دهد که برای شرکت آنها ارزش قائل هستید و از حضور آنها در زندگی خود قدردانی می کنید.
4. یک هدیه معنادار بدهید: هنگام انتخاب هدیه، علایق و ترجیحات فرد را در نظر بگیرید. لازم نیست اسراف باشد؛ روی یافتن چیزی که دارای اهمیت است یا شخصیت آنها را منعکس می کند تمرکز کنید.
5. اعمال محبت آمیز انجام دهید: قدردانی خود را از طریق کارهای کوچک مهربانانه نشان دهید، مانند تهیه صبحانه، انجام کارهایی که دوست ندارند، یا غافلگیر کردن آنها با خوراک مورد علاقه شان.
6. به طور فعال گوش کنید: هنگام صحبت کردن، توجه کامل خود را به او معطوف کنید و نشان دهید که برای افکار و نظرات او ارزش قائل هستید. از وقفه یا چندوظیفگی در طول مکالمه خودداری کنید.
7. از اهداف آنها حمایت کنید: فرد را در تعقیب رویاها و آرزوهایش تشویق و حمایت کنید. کمک ارائه دهید، منابع تهیه کنید یا صرفاً منبع تشویق در طول سفر آنها باشید.
8. دستاوردهای آنها را جشن بگیرید: موفقیت‌های آن شخص را قدردانی و جشن بگیرید، مهم نیست چقدر بزرگ یا کوچک. این شناخت نشان می دهد که شما قدردان تلاش های آنها هستید و به دستاوردهای آنها افتخار می کنید.

34 نکته برای نشان دادن قدردانی:

1. صمیمانه و اغلب “متشکرم” بگویید.
2. از آنها در مورد نقاط قوت یا ویژگی هایشان تعریف کنید.
3. یک هدیه یا خوراکی غافلگیرکننده برای آنها بفرستید.
4. برای آنها یک غذای ویژه بپزید.
5. یک نامه یا کارت صمیمانه برای آنها بنویسید.
6. یک گردش غافلگیرکننده یا فعالیتی که آنها از آن لذت می برند برنامه ریزی کنید.
7. به آنها در انجام یک کار یا پروژه کمک کنید.
8. در حضور دیگران یک تعریف واقعی از آنها بکنید.
9. یک خاطره یا داستانی را به اشتراک بگذارید که نشان دهد چرا از آنها قدردانی می کنید.
10. یک لیست پخش شخصی یا میکس برای آنها ایجاد کنید.
11. به مدت یک روز به مسئولیت‌های آنها رسیدگی کنید.
12. آنها را در آغوش بگیرید یا محبت فیزیکی داشته باشید.
13. هنگامی که آنها صحبت می کنند فعالانه گوش دهید.
14. به سرگرمی ها یا علایق آنها علاقه نشان دهید.
15. در زمان‌های سخت حمایت عاطفی ارائه دهید.
16. تاریخ ها و نقاط عطف مهم زندگی آنها را به خاطر بسپارید.
17. یک ویدیو یا میم خنده دار یا نشاط آور را با آنها به اشتراک بگذارید.
18. برای هدفی که روی آن کار می کنند شریک مسئولیت پذیری آنها باشید.
19. کتاب، فیلم یا نمایش تلویزیونی را که فکر می‌کنید از آن لذت خواهند برد، توصیه کنید.
20. برای آنها شعر بنویسید یا با الهام از آنها اثر هنری خلق کنید.
21. آنها را با بلیط رویدادی که می خواستند در آن شرکت کنند غافلگیر کنید.
22. یک وعده غذایی را با هم به اشتراک بگذارید و در گفتگوی معنادار شرکت کنید.
23. آنها را به کسی معرفی کنید که بتواند به صورت حرفه ای یا شخصی به آنها کمک کند.
24. به آنها کمک کنید فضای زندگی خود را سازماندهی یا شلوغ کنند.
25. یادداشت های کوچکی برای قدردانی در اطراف خانه یا محل کار خود بگذارید.
26. از خیریه یا هدف مورد علاقه آنها به نام آنها حمایت کنید.
27. برای جشن گرفتن آنها، یک گردهمایی غافلگیرکننده با عزیزانشان برنامه ریزی کنید.
28. به آنها پیشنهاد دهید چیز جدیدی یاد دهید یا مهارتی را که دارید به اشتراک بگذارید.
29. در طول مکالمه توجه بی‌نظیر خود را به آنها معطوف کنید.
30. زمانی که دوران سختی را پشت سر می گذارند، همدلی و درک خود را نشان دهید.
31. آنها را برای یک فرصت توصیه کنید یا به آنها یک مرجع مثبت بدهید.
32. برای کار یا خدمات آنها نظرات یا توصیه‌های مثبت بنویسید.
33. پیشنهاد نگهداری از حیوانات، نگهداری از کودکان یا کمک در انجام هر مسئولیتی که دارند.
34. به سادگی به آنها بگویید که چقدر برای شما مهم هستند و چقدر از داشتن آنها در زندگی خود سپاسگزار هستید.

راهنمای کامل: راه هایی برای نشان دادن قدردانی

1. اظهار سپاس
2. یادداشت‌ها یا نامه‌های نوشتاری
3. گذراندن زمان با کیفیت با هم
4. هدایای معنادار
5. اعمال مهربانی
6. گوش دادن فعال
7. حمایت از اهداف و رویاها
8. تجلیل از دستاوردها
9. گفتن “متشکرم” صمیمانه و اغلب
10. تمجید از نقاط قوت و کیفیت
11. غافلگیر کننده با هدایا یا خوراکی ها
12. آشپزی غذاهای ویژه
13. نوشتن نامه ها یا کارت های صمیمانه
14. برنامه ریزیگردش ها یا فعالیت های غافلگیرکننده
15. ارائه کمک و کمک
16. تشخیص و تعریف و تمجید علنی
17. اشتراک گذاری خاطرات یا داستان های قدردانی
18. ایجاد لیست های پخش شخصی یا میکس تیپ
19. بر عهده گرفتن مسئولیت برای یک روز
20. در آغوش گرفتن یا محبت جسمی
21. گوش دادن فعال و نشان دادن علاقه به سرگرمی ها
22. ارائه حمایت عاطفی در زمان‌های دشوار
23. به خاطر سپردن تاریخ ها و نقاط عطف مهم
24. به اشتراک گذاری محتوای خنده دار یا نشاط آور
25. یک شریک پاسخگویی برای اهداف باشید
26. توصیه کتاب، فیلم یا نمایش تلویزیونی
27. نوشتن شعر یا خلق آثار هنری با الهام از آنها
28. غافلگیر کننده با بلیط رویدادهای مورد نظر
29. درگیر شدن در مکالمات معنادار بر سر وعده های غذایی
30. معرفی اتصالات یا شبکه های سودمند

فهرست همه راه‌های بهینه‌سازی:

1. زمانی را که با هم می گذرانید با حذف عوامل حواس پرتی بهینه کنید.
2. انتخاب هدیه را با در نظر گرفتن ترجیحات گیرنده بهینه کنید.
3. اعمال محبت آمیز را با شناسایی وظایف خاصی که از آنها قدردانی می کنند، بهینه کنید.
4. مهارت های گوش دادن را با تمرین تکنیک های گوش دادن فعال بهینه کنید.
5. با ارائه منابع و کمک، پشتیبانی از اهداف را بهینه کنید.
6. جشن‌ها را با شخصی‌سازی آنها برای فرد بهینه کنید.
7. ابراز قدردانی را با خاص و واقعی بودن بهینه کنید.
8. یادداشت های نوشته شده را با بهره‌گیری از زبان صمیمانه و مثال ها بهینه کنید.

فهرست همه روش‌های جدید:

1. اجرای گردهمایی های غافلگیرکننده برای نشان دادن قدردانی.
2. به اشتراک گذاشتن نظرات مثبت یا توصیفات برای کارشان.
3. ارائه خدمات نگهداری از حیوانات، نگهداری از کودکان، یا سایر خدمات مفید.
4. ترکیب یادداشت های کوچک قدردانی در فضای زندگی آنها.
5. حمایت از خیریه یا هدف مورد علاقه خود به نام آنها.

منابع : 

1. روانشناسی امروز: یک نشریه معتبر که جنبه های مختلف روانشناسی از جمله روابط و قدردانی را پوشش می دهد. این اطلاعات بینش و نکاتی را در مورد نشان دادن قدردانی ارائه می دهد.
2. Harvard Business Review: یک منبع قابل اعتماد برای موضوعات تجاری و بین فردی، ارائه مقالات مبتنی بر تحقیقات در مورد ابراز قدردانی و ایجاد روابط قوی.
3. موسسه گاتمن: این موسسه که به دلیل تخصص خود در روابط شناخته شده است، توصیه‌های مبتنی بر شواهد را در مورد تقویت قدردانی و ارتباط در روابط شخصی ارائه می‌کند.

 

نحوه بهره‌گیری از روش علمی: 12 مرحله برای پاسخ به هر سوال

روش علمی یک فرآیند سیستماتیک است که برای پاسخ به سؤالات و حل مسائل استفاده می شود. این شامل انجام مشاهدات، فرمول بندی فرضیه ها و آزمایش این فرضیه ها از طریق آزمایش و تجزیه و تحلیل داده ها است. در اینجا 12 مرحله از روش علمی به همراه 26 نکته برای کمک به شما در استفاده مؤثر از آن آورده شده است:

مرحله 1: یک سوال بپرسید

1. با پرسیدن یک سوال واضح و مختصر که به مشکل یا پدیده خاصی می پردازد، شروع کنید.
2. مطمئن شوید که سؤال قابل آزمایش و ابطال است، به این معنی که می توان آن را از طریق آزمایش اثبات یا رد کرد.
3. قبل از طرح سوال خود چندین دیدگاه و منابع بالقوه اطلاعات را در نظر بگیرید.

مرحله 2: درباره موضوع تحقیق کنید

1. اطلاعات پیشینه و دانش موجود در مورد موضوع را با مطالعه کتاب ها، مقالات و سایر منابع مرتبط جمع آوری کنید.
2. مفاهیم و اصطلاحات کلیدی مرتبط با موضوع را شناسایی کنید.
3. به دنبال الگوها، روندها و روابط بین اطلاعات مختلف بگردید.

مرحله 3: یک فرضیه ایجاد کنید

1. بر اساس تحقیقات خود، یک فرضیه واضح و مختصر را فرموله کنید که به سؤالی که می‌خواهید به آن پاسخ دهید می‌پردازد.
2. مطمئن شوید که فرضیه شما قابل آزمایش و ابطال است.
3. فرضیه های جایگزین و منابع احتمالی خطا را در نظر بگیرید.

مرحله 4: طراحی یک آزمایش

1. انواع داده هایی را که باید برای آزمایش فرضیه خود جمع آوری کنید، تعیین کنید.
2. آزمایشی طراحی کنید که به شما امکان می دهد این داده ها را به روشی کنترل شده و سیستماتیک جمع آوری کنید.
3. منابع احتمالی خطا و سوگیری را در آزمایش خود در نظر بگیرید.

مرحله 5: آزمایش را انجام دهید

1. طرح آزمایشی خود را دنبال کنید و داده ها را به شیوه ای سیستماتیک و کنترل شده جمع آوری کنید.
2. از ابزارها و تکنیک های مناسب برای اندازه گیری و ثبت داده های خود استفاده کنید.
3. منابع احتمالی خطا و سوگیری را در فرآیند جمع آوری داده های خود در نظر بگیرید.

مرحله 6: تجزیه و تحلیل داده ها

1. اطلاعات خود را به شیوه ای واضح و مختصر سازماندهی و خلاصه کنید.
2. منابع احتمالی خطا و سوگیری را در تجزیه و تحلیل داده های خود در نظر بگیرید.

1. توضیحات جایگزین برای یافته های خود در نظر بگیرید.
2. پیامدهای یافته های خود را برای تحقیقات آینده و برنامه های کاربردی در دنیای واقعی تعیین کنید.

مرحله 8: نتایج خود را به اشتراک بگذارید

1. یافته‌های خود را به شیوه‌ای واضح و مختصر با بهره‌گیری از ابزارهای بصری و زبان مناسب ارائه دهید.
2. مخاطبان خود را در نظر بگیرید و ارتباطات خود را با نیازها و سطح درک آنها تنظیم کنید.
3. برای دفاع از یافته های خود و پاسخ به سؤالات دیگران آماده باشید.

مرحله 9: مرور و بازنگری

1. آزمایش و نتایج خود را برای شناسایی منابع احتمالی خطا و سوگیری بررسی کنید.
2. توضیحات جایگزین را برای یافته های خود در نظر بگیرید و در صورت لزوم در فرضیه خود تجدید نظر کنید.
3. درباره چیزهایی که آموخته‌اید فکر کنید و چگونه می‌توانید آن را در تحقیقات آینده و برنامه‌های کاربردی دنیای واقعی به کار ببرید.

مرحله 10: نتایج خود را به اشتراک بگذارید

1. یا از طریق انتشار یا ارائه، یافته های خود را با دیگران در جامعه علمی به اشتراک بگذارید.
2. اثر بالقوه یافته های خود را بر جامعه و جامعه علمی در نظر بگیرید.
3. بازخورد و انتقاد دیگران را پذیرا باشید و مایل باشید یافته‌های خود را بر اساس اطلاعات جدید اصلاح کنید.

مرحله 11: با دیگران همکاری کنید

1. برای به اشتراک گذاشتن ایده ها، منابع و تخصص با دیگران در جامعه علمی کار کنید.



2. برای به دست آوردن درک جامع تری از موضوع، همکاری با کارشناسان در زمینه های مرتبط را در نظر بگیرید.
3. برای ایده‌ها و دیدگاه‌های جدید باز باشید و مایل باشید فرضیه و آزمایش خود را بر اساس نظرات دیگران تطبیق دهید.

مرحله 12: ارزیابی و بازتاب

1. نقاط قوت و محدودیت های آزمایش و نتایج خود را ارزیابی کنید.
2. درباره چیزهایی که آموخته‌اید فکر کنید و چگونه می‌توانید آن را در تحقیقات آینده و برنامه‌های کاربردی دنیای واقعی به کار ببرید.
3. اثر بالقوه یافته های خود را بر جامعه و جامعه علمی در نظر بگیرید.

منابع و مراجع دارای اعتبار بالا:

1. «روش علمی: راهنمای گام به گام» توسط مرکز ملی اطلاعات بیوتکنولوژی (NCBI)
2. «روش علمی: الفراهنمای انجام تحقیقات» توسط دانشگاه کالیفرنیا، برکلی
3. «روش علمی: راهنمای عملی» توسط انجمن شیمی آمریکا